(week 7)
Ik had me voorgenomen mijn planning heel goed te bewaken en mijn vrije momenten ook effectief te respecteren. Met het vele verbeterwerk (vooral door de vele taakjes en toetsjes uit het eerste jaar) was dat niet zo makkelijk. Ofwel kies je ervoor om ‘s avonds te verbeteren en voor te bereiden, ofwel gun je jezelf wat rust. Ik koos de eerste dagen van de week voor de tweede optie. ‘s Avonds leek ik te herleven en kreeg ik opnieuw energie. Ik ging sporten en kon naar de avant-première van Het Smelt.
Tegen donderdag keek ik aan tegen een berg verbeterwerk om U tegen te zeggen. Dat gecombineerd met dezelfde vraag, maar telkens door iemand anders gesteld, nl. “Zijn de toetsen al verbeterd?”, deed mijn schuldgevoel weer geen goed. Ik neem mezelf ook altijd voor om snel te verbeteren, want ik vind dat leerlingen snel feedback verdienen, en anderzijds verbeter ik ook echt niet graag. Dus hoe sneller dat werkje gedaan is, hoe beter voor mezelf.
Ik had deze week ook enkele keren last van slapeloosheid, vooral dan bij het inslapen. Dat zal er ook wel voor gezorgd hebben dan mijn energieniveau afgelopen week op een dramatisch laag niveau stond. Ik probeer dat echter zoveel mogelijk weg te steken wanneer ik voor de klas sta. Geen idee of dat ook effectief zo overkomt. Maar ik moet zeggen dat ik bij de grote meerderheid van mijn lessen deze week een heel positief gevoel overhoud.
Donderdag en vrijdag vond ik twee fantastische dagen. Ik had mijn eerstejaars helemaal mee tijdens mijn lessen over de onvoltooid tegenwoordige tijd. Voor mezelf een echt klein gelukske om dat gevoel te mogen ervaren. Ik merk elke keer meer dat ik helemaal anders voor de klas sta in dat eerste jaar: met meer enthousiasme en expressie. Maar ik kom daardoor ook positiever voor de klas te staan in mijn vijfde en zesde jaar. In dat laatste jaar zit ik trouwens perfect op schema. Dat is nog niet vaak gebeurd, én het geeft me de nodige mentale rust. Het mag nog wel eens gezegd worden: het zijn ook gewoon fantastische zesdejaars. Ook in het vijfde jaar lijkt de ‘klik’ met de meeste leerlingen te komen. Voor mij duurt het nu al wel lang. Meestal heb ik eind september al mijn klassen op sleeptouw. Maar ik blijf positief en kijk vooral naar de vooruitgang die er is.
Het weekend stond op zaterdag helemaal in het teken van mijn verbeterberg. Zondagochtend kon ik nog wat voorbereiden voor die laatste hindernis voor de vakantie. Ik heb nog nooit zóveel nood gehad aan vakantie (al denk ik wel dat ik dat elk schooljaar zeg :D).
#onderwijs #leerkracht #schoonstejob