(week 5 & 6)
Wanneer twee weken voorbijgaan alsof er maar één week gepasseerd is, dan kan ik maar één iets besluiten: het is te druk geweest.
Uitgerust van de vrije dag begon ik aan de opvolging van mijn eigen klas: 22 leerlingen, die ik ondertussen al voor het derde jaar op rij volg als titularis. Ik ken hen dus al wel goed, maar dat houdt mij niet tegen van af en toe nog eens af te stemmen waar we kunnen bijsturen. Ik plan de komende weken korte individuele gesprekjes met hen in, zowel tijdens de pauze in de voormiddag als tijdens de middagpauze. Met 22 leerlingen gaat dat aan een rustig tempo vooruit.
Volgende week is het rapport, wat betekent dat het deze week al alle hens aan dek is om het verbeterwerk rond te krijgen. Met nog een paper op het programma van de zesdejaars heb ik mezelf weer wat aangedaan, maar als voorbereiding voor hun eindwerk is dit een noodzakelijke taak.
Zaterdag was het begin van de rat race. De spits werd afgebeten met het jaarlijks eetfestijn van de school. Eerst zelf gaan eten met het gezin, dan een shift draaien. Onder het motto ‘vele handen maken licht werk’ viel de fysieke inspanning op zich wel mee. Op zondag was er slechts één woord van tel: verbeteren!
Er zijn zo van die dagen die je liefst zo snel mogelijk wil vergeten. Wel, maandag was zo eentje. De dag startte om 8.30u en zonder écht pauze te nemen (korte leerlingencontacten tijdens de pauze en verbeterwerk tijdens de middag) ging de dag in een razend tempo voorbij. Elk vrij moment, dus ook ‘s avonds ging naar verbeteren. En naar mijn klassenraad voorbereiden, want oh ja, de dag nadien gingen de klassenraden door terwijl de leerlingen afstandsonderwijs hadden. Dus eerst ook nog wat opdrachten klaarzetten…
Woensdag = rustdag, maar deze keer niet. Woensdag = commentaardag. Ik durf nogal wat tijd en moeite besteden aan mijn commentaren. Aangezien ik niet extreem veel leerlingen heb (alle klassen bij elkaar = 66 leerlingen), leg ik mezelf op om voor iedereen iets van commentaar te schrijven. Commentaren klaar is ook beginnen aan mijn valies, want ik ben twee daagjes weg met de derdejaars.
De vraag die ik dan van overal krijg, is ‘Hoe? Sta jij ook in het derde?’. Om een lang verhaal kort te maken: ik werd gevraagd om met een derde jaar mee te gaan naar de Hoge Rielen in Lichtaart. Een groep van 26 leerlingen was genoodzaakt om met slechts één van de titularissen te gaan, en dat is toch wat weinig. Omdat ik het wel goed kan vinden met die titularis, werd ik gevraagd om mee te gaan. Allemaal heel leuk, maar daardoor vlogen mijn klassen in de studie, met de nodige opdrachten (die ik dus ook nog moest voorzien). Zoals altijd is zo’n tweedaagse werken van ‘s ochtends tot ‘s avonds. Dus het thuiskomen vrijdag was heerlijk! De rat race was voorbij, althans, na mijn voorbereidingswerk van de nieuwe week, maar dat kon nog wel een dagje wachten…
Eén van mijn collega’s stelt me vaak de vraag ‘Kan jij eigenlijk wel neen zeggen?’. Zo ook toen ik de leraarskamer binnenkwam na de tweedaagse. En ik moet zeggen dat ik dat vaak probeer, maar er zijn sommige mensen waartegen ik liever ja zeg.
Nu is het vooral uitkijken naar hopelijk twee rustigere weken, die de weg vrijmaken naar de herfstvakantie!
#onderwijs #leerkracht #schoonstejob